Vassia Zacharopoulou

News & Press

Vassia’s interview @ Freesunday.gr

Soprano Vassia Zacharopoulou talks to Freesunday.gr and Aphrodite Papakalou about her part at the play:” The Slave’s child” and about the circumstances that a lyric singer has to face in Greece.

Βάσια Ζαχαροπούλου: Αν ένας λυρικός καλλιτέχνης επιλέξει να μείνει στην Ελλάδα θα πρέπει να έχει «plan b».

Το «Σκλαβί» της Ξένιας Καλογεροπούλου, που το2000 είχε τιμηθεί με το βραβείο Καρόλου Κουν ως το καλύτερο θεατρικό έργο της χρονιάς, ανεβαίνει ξανά στο θέατρο «Πόρτα».

Η υψίφωνος Βάσια Ζαχαροπούλου, η οποία συμμετέχει στην παράσταση, μίλησε στο Freesunday.gr για τον ρόλο της και πώς εισπράττουν τα παιδιά του 2018 ένα παραμύθι, καθώς και για το λυρικό τραγούδι στην Ελλάδα σήμερα.

Το «Σκλαβί» παρουσιάζεται και πάλι. Σε τι διαφέρει από την παράσταση του 2000;

Για να είμαι ειλικρινής, δυστυχώς δεν έτυχε να παρακολουθήσω το πρώτο ανέβασμα της παράστασης. Συζητώντας όμως με την Ξένια Καλογεροπούλου και τον σκηνοθέτη μας Θωμά Μοσχόπουλο κατά την διάρκεια των προβών, καθώς και με ανθρώπους που την είχαν παρακολουθήσει τότε, συμπέρανα ότι η σημερινή παράσταση κάνει μία πιο αποστασιοποιημένη εξιστόρηση των γεγονότων. Έχει λιγότερη συναισθηματική εμπλοκή από τους χαρακτήρες της και αναδεικνύει τις καταστάσεις και τα πρόσωπα με διαφορετικά μέσα από εκείνα του πρώτου ανεβάσματος, τα οποία θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως πιο «σημερινά», πιο επίκαιρα και πιο άμεσα απευθυνόμενα στο νεανικό κοινό.

Θα μας μιλήσετε για τον ρόλο σας;

Ο ρόλος μου είναι αυτός της ξαδέρφης της Βασιλοπούλας, μίας κοπέλας καλόκαρδης που η ήρεμη βασιλική ζωή της διαταράσσεται όταν φτάνει ένα Βασιλόπουλο από τα πέρατα του κόσμου που ζητάει να παντρευτεί την ξαδέρφη της τη Βασιλοπούλα λίγο πριν το γάμο εκείνης με τον βάρβαρο Τζαγκιραχάν. Παρότι γενικά το ενδιαφέρον των υπολοίπων χαρακτήρων προς εκείνη επισκιάζεται από το ενδιαφέρον τους για τη Βασιλοπούλα, εκείνη δεν ενοχλείται από αυτή τη συνθήκη. Παραμένει καλοσυνάτη, γειωμένη και με πλήρη επίγνωση των όσων συμβαίνουν γύρω τους. Αποκορύφωμα προσωπικού συμβιβασμού αποτελεί η στιγμή που παντρεύεται έναν άντρα που αντιλαμβάνεται ότι στην πραγματικότητα αγαπάει μίαν άλλη γυναίκα και όχι εκείνη. Βέβαια, στη συνέχεια ίσως καταφέρει να κερδίσει την καρδιά του, ίσως και όχι… Επιπλέον, ως αφηγήτρια, έχω αναλάβει και αρκετά μεγάλο τραγουδιστικό μέρος της παράστασης όπου ερμηνεύω για πολλοστή φορά μουσική του Νίκου Κυπουργού, γεγονός που με χαροποιεί ιδιαίτερα μιας και είναι από τους αγαπημένους μου Έλληνες συνθέτες.

Το «Σκλαβί τοποθετείται σε μια εποχή όπου «οι άλλες χώρες ήταν ακόμη μακρινές, που τα βιβλία τα γράφαν με το χέρι και που οι μέρες δεν περνούσαν τόσο γρήγορα». Πώς εισπράττουν τα παιδιά που είναι τόσο εξοικειωμένα με την τεχνολογία, την ιστορία;

Πράγματι, τα σημερινά παιδιά έχουν καλύτερη σχέση με την τεχνολογία από πολύ μικρή ηλικία με αποτέλεσμα να έχουν πρόσβαση σε περισσότερες πληροφορίες ανά πάσα στιγμή. Είναι πολύ ενημερωμένοι ακροατές, οι οποίοι αποκωδικοποιούν και εξηγούν αυτό που βλέπουν με λογικά επιχειρήματα. Το «Σκλαβί» λοιπόν, που βασίζεται σε ένα παραδοσιακό συμιακό παραμύθι, καταφέρνει να κερδίσει τα παιδιά μέσω της απλότητας και της ειλικρίνειας της ιστορίας του, χωρίς ευτελείς προσπάθειες εντυπωσιασμού.

Τι ήταν αυτό που σας γοήτευσε στον χώρο του λυρικού τραγουδιού;

Η κλασική μουσική με γοήτευε από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Είχα ερεθίσματα και από πολύ νωρίς ζήτησα από τους γονείς μου να μάθω να παίζω πιάνο. Άρχισα να ανακαλύπτω την όπερα στην εφηβεία μου και λίγο αργότερα το μιούζικαλ και την οπερέτα. Η όπερα εμπεριέχει από τη φύση της μία «υπερβολή», κάτι μη καθημερινό, ακόμη κι όταν η υπόθεσή της αφηγείται μία απτή ιστορία και όχι κάποια ακραία μυθοπλασία. Και αυτό την καθιστά συναρπαστική. Η αδιαμφισβήτητα θεία μουσική που επενδύει τα μουσικά έργα, η ύπαρξη ζωντανής ορχήστρας, η πληθώρα τεχνών που «συναντιούνται» κατά το στήσιμο μίας τέτοιας παράστασης και η μεταμόρφωση-πρόκληση που απαιτεί ο εκάστοτε ρόλος, είναι κάποια από τα στοιχεία που με γοήτευσαν εξ αρχής κι εξακολουθούν να με γοητεύουν κάθε φορά.

Ως υψίφωνος ατενίζετε αισιόδοξα το μέλλον της όπερας στην Ελλάδα;

Δραστηριοποιούμαι στο χώρο του λυρικού θεάτρου από το 2007. Δεν θα έλεγα ότι είμαι ιδιαίτερα αισιόδοξη στην παρούσα φάση μιας και δυστυχώς έχω φτάσει να λέω «κάθε πέρσι και καλύτερα». Είμαι δυσαρεστημένη όσον αφορά στις επαγγελματικές συνθήκες του κλάδου αυτού στη χώρα μας. Δυστυχώς έχουμε μόνο ένα λυρικό θέατρο που πραγματοποιεί παραγωγές και κάποιους άλλους περιορισμένους και πάλι θεσμούς, οι οποίοι μπορούν να απορροφήσουν λυρικούς καλλιτέχνες. Αν ένας λυρικός καλλιτέχνης επιλέξει να μείνει στην Ελλάδα θα πρέπει να έχει πάντα «plan b» ή μάνατζερ που θα του επιτρέπει να δουλεύει και στο εξωτερικό.

Συντελεστές:
Συγγραφέας: Ξένια Καλογεροπούλου
Σκηνοθεσία: Θωμάς Μοσχόπουλος – Σοφία Πάσχου
Σκηνικά-Κοστούμια: Έλλη Παπαγεωργακοπούλου
Φωτισμοί: Σοφία Αλεξιάδου
Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Νίκος Κυπουργός
Μουσική επεξεργασία και διδασκαλία: Νίκος Γαλενιανός
Βοηθός Σκηνοθέτη: Ρωμανός Μαρούδης
Παίζουν: Παντελής Βασιλόπουλος, Ελένη Βλάχου, Ηλιάνα Γαϊτάνη, Βάσια Ζαχαροπούλου, Αυγουστίνος Κούμουλος, Τζωρτζίνα Λιώση, Ντένης Μακρής, Φοίβος Συμεωνίδης 
Μέρα και ώρες παραστάσεων: Κυριακή στις 11:00 & 15.00
Τιμές εισιτηρίων: Κανονικό: 10 ευρώ, Ανέργων/άνω των 65/ομαδικό (άνω των 10 ατόμων): 8 ευρώ
Το copyright των φωτογραφιών είναι του Τάκη Διαμαντόπουλου.

Πηγή: freesunday.gr