Shigeru Umebayashi, all the way from the Far East, brings us together with the emotion and sensitivity of his exceptional works.Shigeru Umebayashi composed the masterful music scores for the films 2046, House of Flying Daggers, In the Mood for Love, Curse of the Golden Flower, Hannibal: Rising, and in this one-time performance he will share the absolute musical aesthetic experience with the Greek audience.
His visit in Greece on 28 September 2022 to perform at the Odeon of Herodes Atticus is already an exceptional event by itself, as Shigeru Umebayashi rarely appears in public. His music will be performed at the Odeon of Herodes Atticus by the 40-member Athens Philharmonia Orchestra, the dingers Katerina Duska, Thodoris Mavrogiorgis and soprano Vassia Zacharopoulou, accompanied by the Alex Drakos Ensemble, and conducted by the renowned Belgian conductor, Dirk Brossé.
Η μουσική του Shigeru Umebayashi κατακλύζει το Ηρώδειο
Ο συνθέτης της αριστουργηματικής μουσικής των ταινιών “2046”, “Ιπτάμενα Στιλέτα”, “In the Mood for Love”, “Η Κατάρα του Χρυσού Λουλουδιού”, “Hannibal: Rising”, σε μία και μοναδική εμφάνιση, μοιράζεται με το ελληνικό κοινό την απόλυτη μουσική αισθητική εμπειρία. Ο ερχομός του στην Ελλάδα στις 28 Σεπτεμβρίου 2022 με την παράσταση στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού αποτελεί ήδη ένα εξαιρετικό κυριολεκτικά γεγονός καθώς ο Shigeru Umebayashi εμφανίζεται σπάνια. Τη μουσική του στο Ηρώδειο θα ερμηνεύσει η 40μελής Athens Philharmonia Orchestra με την συμμετοχή του σχήματος Alex Drakos Ensemble, τους ερμηνευτές Κατερίνα Ντούσκα, Θοδωρή Μαυρογιώργη και τη σοπράνο Βάσια Ζαχαροπούλου, υπό τη διεύθυνση του φημισμένου Βέλγου μαέστρου, Dirk Brossé.
Ο Shigeru Umebayashi έχει συμπληρώσει σχεδόν 40 χρόνια σύνθεσης για το χώρο του κινηματογράφου, αλλά μόλις στις αρχές του 21ου αιώνα η μουσική του πέρασε τα σύνορα της μακρινής πατρίδας του, της Ιαπωνίας, άγγιξε το δυτικό κοινό και δημιούργησε ένα παθιασμένο νέο ρεύμα φίλων της κινηματογραφικής μουσικής. Η μουσική του UME, όπως επιθυμεί να τον αποκαλούν, μπορεί να δημιουργείται για τον κινηματογράφο, υπηρετώντας την τέχνη της κινούμενης εικόνας, γρήγορα όμως αποκτά ζωή εκτός αυτής, αυτονομείται, αποτελώντας ένα ξεχωριστό ανεξάρτητο τοπίο. Ένα δικό της μελωδικό κόσμο, ένα σύνολο αρμονικών ήχων, ένα απέραντο μουσικό σύμπαν.
Ο Shigeru Umebayashi δεν ήταν ποτέ αυτό που θα αποκαλούσαμε mainstream καλλιτέχνης. Ακόμη και οι φανατικοί συλλέκτες μουσικών θησαυρών θα έπρεπε να κάνουν μια εξονυχιστική αναζήτηση για να πέσουν πάνω του. Με τα σάουντρακ της “Ερωτικής Επιθυμίας” και του “2046” ρίζωσε για τα καλά, ακόμα και στο κοινό εκείνο που δεν ενδιαφερόταν ενεργά για τα soundtracks.
Όποιος, όμως, πέρα από αυτές τις πλέον δημοφιλείς συνθέσεις του, θέλει να γνωρίσει πραγματικά τον Shigeru Umebayashi πρέπει να ψάξει εις βάθος, με υπομονή και αγάπη για τη μουσική. Πλήθος από γιαπωνέζικες και κινέζικες ταινίες αποδεικνύουν τη μουσική του επιρροή εδώ και τέσσερεις δεκαετίες. Τα πρώτα του πρωτότυπα μουσικά έργα για κινηματογραφικές ταινίες προέκυψαν μετά τη γνωριμία του με τον διάσημο Ιάπωνα ηθοποιό Γιουσάκου Ματσούντα (Yusaku Matsuda), που όλοι θυμόμαστε να πρωταγωνιστεί στην ταινία του Ridley Scott, Black Rain και χάθηκε πολύ νέος, μόλις στα 40 του χρόνια.
Ο Ume συνθέτει όπως λέει “…με ένα δάχτυλο στο πιάνο, βλέποντας τις μονταρισμένες ταινίες που στέλνουν οι σκηνοθέτες συνήθως χωρίς ήχο.” Τον ενδιαφέρει το ανθρώπινο δράμα όσο τίποτα άλλο, για αυτό και οι δουλειές που αποφασίζει να κάνει έχουν στον πυρήνα τους βαθιά ανθρώπινες ιστορίες. Ως εκ τούτου, όσα σάουντρακ του Ume και να ακούσει κάποιος θα απολαύσει ώρες μουσικής και αισθητικής ευδαιμονίας, γιατί έχει μια βαθιά ουσιαστική και καθόλου εικονολατρική προσέγγιση στο φιλμ. Ο Umebayashi δεν ντύνει απλώς μουσικά μια ταινία, τη συμπληρώνει, την αναδεικνύει, τη μεταμορφώνει. Αλήθεια, ποιος από μας μπορεί να φανταστεί την ταινία “In The Mood for Love” χωρίς τη μουσική της επένδυση;
Ακόμα και στο διάσημο βοντεοπαιχνίδι της Playstation, “Ghost of Tsushima”, που πρόσφατα επένδυσε μουσικά, η ιστορία του πρωταγωνιστή σαμουράι βασίζεται στα πραγματικά ιστορικά, και δραματικά, γεγονότα της εισβολής των Μογγόλων στην Ιαπωνία τον 13ο αιώνα.
“Είμαι Γιαπωνέζος και έτσι είναι φυσικό η παράδοση της πατρίδας μου να βρίσκεται μέσα σε ό,τι κάνω. Δεν είναι αυτοσκοπός κάτι τέτοιο για μένα και βγαίνει μάλλον αυτόματα αφού τα στοιχεία αυτά με ακολουθούν σε όλη μου τη ζωή. Νομίζω μάλιστα πως κάθε δημιουργός έχει επιρροή από τα έργα της πατρίδας του, μικρή ή μεγάλη, όποια έργα κι αν είναι αυτά, σε όλες τις τέχνες. Ξεκινώ πάντοτε με για τι είδος φιλμ πρόκειται χωρίς να συζητήσουμε ακόμα καθόλου για τον ήχο του. Θεωρώ πολύ σημαντικό να αντιληφθώ περί τίνος πρόκειται να δω και να συζητήσω έτσι ώστε σταδιακά να προσδιορίσω τι ακριβώς χρειάζεται το συγκεκριμένο φιλμ. Πρέπει δηλαδή να κατανοήσω απόλυτα αυτό το πρωταρχικό στάδιο της αίσθησης που θέλει να δημιουργήσει η συγκεκριμένη ταινία πριν ακόμα γίνει οτιδήποτε άλλο. Ο τρόπος που μπήκα στον κινηματογράφο ήταν μάλλον αναπάντεχος αλλά και φυσικός παράλληλα. Γνώρισα έναν ηθοποιό που είχε ένα ρόλο σε μία τηλεοπτική σειρά και εκείνος μου πρότεινε να γράψω μουσική για αυτό, πράγμα που έγινε. Εν συνεχεία ο σκηνοθέτης αυτός έκανε μία ταινία στην οποία μου ζήτησε να κάνω τη μουσική κι όταν ξεκίνησα δεν είχα καμία ιδέα πως και τι να γράψω. Όλα αυτά ήρθαν σιγά – σιγά και το ένα έφερε το άλλο. Εάν έπρεπε εγώ να διαλέξω μόνο μία από όλες τις μουσικές μου, θα διάλεγα την πρώτη, αυτή για το Sorekara το φιλμ του 1985. That’s my music!“. Αυτά δήλωσε ο UME στον Πάνο Χρυσοστόμου στην εκπομπή του στο Δεύτερο Πρόγραμμα.
Ο UME, έχει αναγνωρισθεί διεθνώς, κυρίως από το κομμάτι του “Yumeji’s Theme” που έγινε παγκοσμίως γνωστό μετά τη συμπερίληψή του στην ταινία “In The Mood for Love” του σκηνοθέτη Γουόνγκ Καρ Γουάι (Wong Kar-Wai). Οι δύο καλλιτέχνες στη συνέχεια εμβάθυναν τη συνεργασία τους και με την επόμενη ταινία, το μυθικό πια “2046”. Επίσης, συνεργάστηκε ως μουσικός παραγωγός και συνθέτης με τον σκηνοθέτη Ζανγκ Γιμού (Zhang Yimou) στις ταινίες “Τα ιπτάμενα στιλέτα” – για την οποία συνέθεσε και το τραγούδι των τίτλων τέλους “Lovers” με τη σοπράνο Kathleen Battle – στο Ηρώδειο θα το ακούσουμε από την σοπράνο Βάσια Ζαχαροπούλου– και “Η κατάρα του χρυσού λουλουδιού”.
Έχει επίσης συνθέσει μουσική για τις ταινίες “Ένας Άντρας Μόνος του” του Τομ Φορντ (Tom Ford) του 2009, “Days of Grace” του Εβεράρντο Γκουτ (Everardo Gout) – η οποία του εξασφάλισε το μεξικανικό βραβείο Ariel Καλύτερης Μουσικής Επένδυσης το 2012 -, “Trishna” του Μάικλ Γουίντεμπoτομ (Michael Winterbottom) (2011), και φυσικά για την ταινία “The Grandmaster” του Γουόνγκ Καρ Γουάι (2013), του οποίου η προβολή άνοιξε το Φεστιβάλ Βερολίνου εκείνης της χρονιάς.
Πιο πρόσφατα συνέθεσε μουσική για τις κινεζικές παραγωγές “The Wasted Times” (2016) του Ερ Τσενγκ (Er Cheng), “God of War” (2017) του Γκόρντον Τσαν (Gordon Chan) και “Miss Puff” (2018) του Σίνι Ζανγκ (Xinyi Zhang) αλλά και για τις ευρωπαϊκές παραγωγές όπως για την τετραλογία του Channel 4 “Chimerica” (2018) του Μάικλ Κίλορ (Michael Keillor) ) αλλά και για την κινηματογραφική μεταφορά του “Ματωμένου Γάμου” του Φεντερίκο Γκαρσία Λόρκα (La Novia – 2015), που απέσπασε 20 υποψηφιότητες στα βραβεία Γκόγια, συμπεριλαμβανομένης και της Καλύτερης Μουσικής.
Συγκεκριμένα τον Οκτώβριο του 2009, η μουσική του Ουμεμπαγιάσι παρουσιάστηκε για πρώτη φορά σε συναυλία στο πλαίσιο του Κινηματογραφικού Φεστιβάλ της Γάνδης από τη Φιλαρμονική της Φλάνδρας την οποία διηύθυνε ο διεθνώς κορυφαίος μαέστρος Ντιρκ Μπροσέ (Dirk Brossé). Τον Μάιο του 2010, πάνω από 7.000 άνθρωποι απόλαυσαν τη μελωδική μουσικής του, που εκτέλεσε η ορχήστρα Sinfonieta Krakowia στο Φεστιβάλ Κινηματογραφικής Μουσικής της Κρακοβίας στην Πολωνία, ενώ λίγους μήνες αργότερα, τον Δεκέμβριο του 2010 επισκέφθηκε για πρώτη φορά τη χώρα μας. Τα εισιτήρια για τις τότε συναυλίες του, στο ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, που και πάλι ήταν υπό τη διεύθυνση του Ντιρκ Μπροσέ, είχαν εξαντληθεί.
Ο Σιγκέρου Ουμεμπαγιάσι είναι μέλος της Ακαδημίας Τεχνών και Επιστημών Κινούμενης Εικόνας (Academy of Motion Picture Arts and Science) και της Παγκόσμιας Ακαδημίας Μουσικής Επένδυσης (World Soundtrack Academy). Το Ωδείο Ηρώδου Αττικού θα πλημμυρίσει από τη μελωδική, ρομαντική, αιθέρια και συνάμα απόκοσμη μουσική του ενώ το ελληνικό κοινό θα έχει την ευκαιρία να μυηθεί στα συγκλονιστικά ηχοτοπία του. Σε μια παράσταση που δεν είναι απλά μουσική, αλλά μια ολοκληρωμένη αισθητική και πνευματική εμπειρία.
